نکوداشت مقام والای مادر

یکی از برجسته ترین آئین در فرهنگ ملی برای ایران و ایرانیان نکوداشت روز مادر می باشد.
در این بخش به اختصار به ژرفای واژه ی زن در تاریخ ایران میپردازیم.
شاید قبل از هر چیز بهتر باشد تا به واژه "زن" با نگاهی ژرف بنگریم.
زن در زبان پارسی، از دوران ساسانیان با واژه "کن" خوانده می شده که خود این واژه سرچشمه از دوران آریایی داشته است.
که در زبان اوستایی (کَئینی) خوانده میشده.
همانطور که گفته شد این واژه جزء کهن ترین واژه های آریایی محسوب می شود که معنی لغوی آن (کَن) به معنای ملک ، خانه می باشد.
معنی دوم این واژه به معنای دوست داشتن است. این معانی زیبا نشانه هایی است که ریشه در تاریخ ارزش زن ، مادر از سالیان دور در تاریخ و فرهنگ ملی ایران داشته و دارد.
خانه ای که برای امنیت در تاریخ بشریت ساخته شده تا امنیت را ایجاد نماید ، زن (مادر) یکی از نمادهای آن بوده و هست.
در واقع یکی از واژه هایی که در گذشته برای نام خانه استفاده میشده با توجه به اینکه پناهگاهی آرامبخش برای افراد خانواده به حساب می آمده (کنیچک) بوده،
که واژه ی پهلوی بوده و ریشه ی آن در پارسی به (کنیزک) تغییر یافته که معنی آن (دوست داشتنی کوچک) است.

قبل از اینکه به مقام والای مادر پرداخته شود بسیار شیرین است که یادآور شویم اکثر واژه ها مانند (زن) در زبان پارسی دارای ریشه ای کهن و چند هزار ساله می باشد که نشانه ی فرهنگی غنی است.
حال آنکه بعد از گذشت زمان این نام تغییرات فراوانی داشته تا نهایتا نام نائیریکا به معنی "زن پهلوان" که باعث شکل گیری نامهایی مانند نریمان شده است.
این واژه بعدها ریشه ی کلمات نرینه و مادینه برای گونه ها بوده است.
سپس این واژه در زبان پهلوی به نائیرک در آمد. پاژنام (شیرزن) که نام نائیرکای اوستایی است.
این واژه در فارسی با نام (بانو) و در زبان پهلوی با نام (بانوک) گفته می شود. واژه ی بان که اوستایی است به معنای روشنایی است.
جالب است بدانید واژه ی بام نیز از بان در نام بانو گرفته شده که با واژه ی بامداد به معنای (هنگام روشنایی) آشنا می باشید.
حال شاید متوجه باشید که چرا زن را اصطلاحا به چراغ هر خانه تعبیر می کنند.
واژه ی دوشیزه نام دیگری است که ایرانیان برای دختران استفاده میکنند که در زبان پهلوی (دو شی چک) گفته می شده
به معنای (دوست داشتنی کوچولو) مانند نام کنیزک که پیشتر به آن پرداخته شد.
به سادگی به ارزش و ژرف بودن نام زن می توانید در تاریخ پی ببرید. زن در تاریخ ایران و از زمان کهن با مرد برابر بوده و هست.
لذا از زمان خلقت بشریت با توجه به هر دین ، قوم و ملیت نام مادر ، جزء مقدس ترین نامها بوده و هست زیرا علاوه بر معانی زیبای نام زن
این نام به والاترین مقام و جایگاه ارتقاء می یابد وقتی با واژه ی مادر ادغام می شود.